HOMOLJSKE PLANINE (Lukin kamen 515 m)

Lukin kamen je jedan od interesantnijih vrhova Homoljskih planina. Nalazi se tačno prekoputa Vukana, najpoznatije planine ovog dela Homolja. Lukin kamen može biti i usputna stanica na putu do Sumorovca, još jednog homoljskog bisera. Tura je idealna za kratke jesenje i zimske dane i nije nimalo naporna.

Staza počinje u selu Bistrica. Razdaljina Beograd-Bistrica je 125 km, što je oko 2 sata vožnje. Putuje se autoputem Beograd-Niš, pa se, kod Požarevca, isključuje sa autoputa. Prati se putokaz za Petrovac, prolazi kroz istoimeni grad i, malo pre banje Ždrelo, skreće prema selu Bistrica.

Kada ste već u ovom kraju, iskoristite priliku da posetite manastir Vitovnicu (13. vek), zadužbinu kralja Milutina Nemanjića. Manastir je udaljen 10 km od Petrovca. Na izlasku iz Petrovca, skrenite levo prema selu Vitovnica (postoji putokaz prema selu i manastiru). U manastiru je sahranjen jedan od najcenjenijih srpskih duhovnika novijeg vremena, starac Tadej.

Selo Bistrica je selo sa najviše vodenica u Srbiji. Neke od njih stare su i po 200 godina! Mislim da sam ih izbrojao osam, minimum. Bistrica je rodno mesto (i mesto večnog počinka) prvog srpskog olimpijca, Dragutina Tomaševića. Dragutin Tomašević učestvovao je na Olimpijskim igrama u Stokholmu, 1912. godine. Poginuo je 1915. godine, u Prvom svetskom ratu, sa samo 25 godina. Ostaće zapamćen po tome što se, 1909. godine, trkao sa vozom, „Ćirom“, na relaciji Požarevac-Petrovac, i – pobedio!

Kada uđete u Bistricu, pratite putokaze ka vodenicama, valjavicama i pomeljarama, tj. samo vozite pravo, do kraja asfalta. Tu ćete videte tablu na kojoj piše „Crkva-1300 m“. Tu počinje makadamska staza, koja vas vodi do, 1300 metara udaljene, crkve. Može se i kolima doći do crkve; makadamski put nije toliko loš. Sve vreme se šetate pored reke Bistrice, po kojoj je selo i dobilo ime.

Na mestu crkve Sv. Konstantina i Jelene, nekada se nalazio manastir Đerinac. Prvobitno se manastir zvao Ravanje. Zapisi o njemu potiču iz 15. veka. U 17. veku, Turci su porušili manastir. Obnovljen je tek 1937. godine, ali kao crkva, posvećena Sv. Konstantinu i Jeleni. Na dan Sv. Konstantina i Jelene organizuje se sabor, u okolini crkve.

Kada se približite crkvi, ugledaćete dve staze, levo (gore) i desno (dole). Prava staza je ova desna. Ona vas vodi do velikog odmorišta, koje je 20 metara udaljeno od crkve. Tu se nalaze klupe za odmor, kao i jedna manja pozornica, koja se koristi u vreme saborovanja. Tu je i izvor lekovite vode.

Od ovog mesta kreće uspon na Lukin kamen. Pređe se most i krene levo i nakon 20 metara skreće naglo desno i uzbrdo, pored durungare (kolibe) Petrovića.

Ovom stazom se za sat vremena normalnog hoda stiže do vrha. Staza nije naporna; uspon je veoma blag. Staza je markirana.

Vrh je više nego interesantan. Pravi kamen, sa oštrim stenama, kao na obali mora. Vukan se vidi kao na dlanu, veoma je blizu. Da imam duže noge, čini mi se da bih mogao da skočim na njegov vrh. Lukin kamen (515 m) svojom „arhitekturom“ potpuno odudara od krajolika. Tridesetak metara ispod vrha, stoji drveni krst. Krst se nalazi na terenu koji je slične konfiguracije kao i Lukin kamen. Ispod krsta, u dolini, vidi se manastir Reškovica (14. vek), zadužbina kneza Lazara, i selo Ždrelo.

Od Lukinog kamena staza se nastavlja dalje, prema Sumorovcu. Istom stazom se vraćate nazad.

Vratimo se sada na početnu tačku uspona. Prešli ste mostić, kod odmorišta, i vidite put, koji vodi levo i desno. Krenuli ste levo i odmah skrenuli desno pored durungare Petrovića, ka Lukinom kamenu. Nemojte skretati prema durungari (kolibi) već nastavite putem pravo, do 300 metara udaljene vodenice. Nastavite još koji metar, iza te vodenice, i ugledaćte nekoliko koliba. Tu se nalazi jedan fantastičan vodopad! Nedaleko od ovog mesta, nalazi se i izvor reke Bistrice.

April 2018. god.